Gökler ve Kökler, Aşağısı ve Yukarısı, Karanlık ve Aydınlık, Beden ve Ruh, Geçmiş ve Gelecek, tüm zıtlıklar birbirinden kesin çizgilerle ayrılamaz ve bununla birlikte  yaşam yolunda birbirini bütünleyerek, geliştirerek bir üst zaman sarmalında yol aldırır.

 

Tüm yaşam sonsuz sayıda, boyutta ve çeşitlilikte, helezoni bir zaman sarmalında ilerleyen göksel ve köksel ağlardan oluşur. Her bir birleşim noktası, yeni bir olasılıklar zinciri olarak sınırsızlık denizini oluşturur ve aynı zamanda bütünsel ağın tüm bilgisine, gücünce sahiptir.

 

Gökler ve Kökler, yaşamsal tüm kaydın bütünsel akışını ve devinimini oluşturur. Tüm zıtlıklar birbirinin etkileyeni aynı zamanda geliştirenidir.

 İnsanlığın, kendi mayasını, ruhsal, enerjisel ve rabsal yaradılış kaynaklarını bilmeden  Bilinç aşaması yapması mümkün mü?.

 Kökler gökte birleşir tüm hikaye bir Bütündür. Başın sona, sonun da başa bağlandığı bu devinim, yaşamsal bilgiyi, tecrübeye geçirerek, zaman sarmalında hep bir üst akla yol aldırır.

 

Tarih boyunca kutsal kabul edilen ağaçların, tüm kuvvetlerin birleştiği, gökyüzü ve yeraltı arasında bağlantı olduğuna, her iki dünyadan da enerji aldığına ve dengeyi oluşturduğuna; aynı zamanda  gövdesiyle dünyanın ana kutsal eksenini oluştururken birçok varlığı da bedeninde barındırdığı için yeryüzünün ve yaşamın simgesi olduğuna inanılmıştır,

Tıpkı insan gibi...

 

 

Üstün ve altın, göklerin ve köklerin sırlarını öğreten, sınırları kaldırtan,

Doğduğun ve uçtuğun zamanın içinde,

zarifçe uzanırken göklere,

Birleş tüm köklerinle…

Konuş önce sessizce tek bir dilde,

Ve ancak tek bir beden olduğunu kabullendiğinde,

Ve İyiye ve özgürlüğe, genişle tozunla

Dallarınla göklere,

Ve savrul rüzgarla her bir zerreye….